![Ed Boogaard blogt [EBb]](https://edboogaard.nl/wp-content/ata-images/edboogaardblogt_foto.png)
De Haas deed grafische ervaring op met reorganisatie Brouwer Groep
Joost de Haas wordt eind deze maand de nieuwe CEO van Roto Smeets Group. Hij volgt interim-CEO Huyzer op, die na het plotselinge vertrek van John Caris een jaar geleden het roer flink omgooide. De Haas gaat ‘verder met de richting die is ingezet om de onderneming flexibeler, productiever en slagvaardiger te maken’: “De winstgevendheid moet weer omhoog zodat we onze eigen koers kunnen blijven bepalen.”
De RvC prijst het CV van De Haas en zijn ‘goede kennis van de grafische industrie‘. Die kennis deed hij onder andere op toen hij in 2004 met zijn investeringsmaatschappij Trimoteur de Brouwer Groep reorganiseerde. Op de website van Trimoteur is de beschrijving van de Brouwer-businesscase inmiddels verdwenen, maar het artikel (“Binnen drie weken een oplossing“) is hier nog wel na te lezen.
Nadat begin 2005 de reorganisatie van de Brouwer Groep werd afgerond, keek Joost de Haas terug in een interview met vakblad Graficus. De groep is dan uiteengevallen (‘Iedereen moet zijn eigen broek ophouden“) en de naam ‘Brouwer’ is van het toneel verdwenen. “Jammer van het Brouwer-logo”, vond De Haas, maar zo’n symbool heeft ook nadelen: “Een groepslogo suggereert een centrale aansturing. Dat willen we juist voorkomen.”
In 2003 wilde Trimoteur al eens Biegelaar & Jansen kopen, vertelde De Haas in Graficus. Daarmee kreeg hij de grafische sector in het vizier: “Een sector met een slechte performance en matige rendementen. De grafische bedrijfstak zit vast aan denkpatronen en zit in een draaimolen van investeren in meer capaciteit en steeds snellere machines.”
Als ex-accountmanager bij Brouwer Delft heb ik het debacle van de Brouwer groep van nabij meegemaakt. Weer merk ik die arrogante toon bij meneer De Haas. Nog niets geleerd blijkbaar?
Trimoteur dacht de oplossing te hebben; snel een stuk capaciteit uit de markt halen (NDB ging dicht) en flink bezuinigen op personeel. Daarbij maakten ze twee grote fouten.
Klanten hebben een band met een drukker. Je maakt namelijk samen (co-productie) een magazine. Tegen een NDB klant zeggen dat zijn tijdschrift voortaan bij Tijl Offset in Zwolle wordt gedrukt is hetzelfde als een garage die de BMW na een onderhoudsbeurt ongevraagd heeft omgeruild voor een Peugeot. Ook een prima auto, maar niet wat de klant wil. Met de klant werd door Trimoteur geen rekening gehouden.
De tweede fout is dat er geen begrip was voor het personeel. Met meer mensen meer doen. Dat gaat goed tot het niet meer gaat. Tot de motivatie ontbreekt. Dan gaat het personeel tegen je werken.
Door Trimoteur werd alleen financieel gekeken. Scherp inkopen en snel facturen. Met als gevolg dat de factuur de deur al uit was terwijl de meerkosten nog niet in kaart waren. Gemiste omzet. Dat betekende ook onverantwoord beknibbelen op onderhoud. Zodat er op laatst geen fatsoenlijk product meer van de pers kwam.
Het resultaat was dat de beste klanten het eerste opstapte. Zodat er opnieuw gereorganiseerd moest worden… Nogmaals, ik hoop voor RSDB dat meneer De Haas inmiddels iets heeft bijgeleerd…