Xerox: ‘stemmingmakerij’ door DPDA rond ontinkten

“In plaats van de hand in eigen boezem te steken proberen ze nu het ontinkten-probleem door te schuiven naar de papierfabrieken”

'Witte was'

In de juli-editie van vakblad Graficus schreef ik onder kop ‘Witte was‘ een column over het persbericht van de Digital Print Deinking Association (DPDA), waarin wordt beweerd dat drukwerk vervaardigd met inkjetinkten zich, in tegenstelling tot eerdere alarmerende berichten, wel degelijk goed zou laten ontinkten – als je het maar ánders doet dan volgens de bestaande testmethode. Ook op EBb schreef ik hier al eerder over, zie: ‘Ontinkjetinkten‘ en ‘Inkt moet er ook weer af kunnen‘.

Hans Huijsing (Xerox Nederland) las de column in Graficus en stuurde direct een e-mail. Hij noemt het persbericht ‘een media offensief‘ van de DPDA dat ‘eigenlijk meer stemming-makerij is dan dat ze werkelijk wat nieuws hebben te zeggen. Toch zien we dat veel vakjournalisten de laatste maanden de DPDA berichten overnemen alsof de oplossing eindelijk is gevonden! Dat is echt niet waar, en we vonden dat dit moet worden recht gezet.’

“Beste Ed, Graag willen wij reageren op je column getiteld “Witte Was”. In je laatste zin vroeg je je af waarom bedrijven als Xerox ook geen lid worden van de DPDA. Het antwoord is eenvoudig: dat hoeft niet omdat Xerox niet investeert in inkjettechnologie op waterbasis.

Zoals je zelf al aangaf is DPDA ontstaan nadat INGEDE rond Drupa 2008 aan de bel trok dat een toename van papier geprint door inkjet-technologie (op waterbasis) een probleem zou vormen voor het recycling-proces van papier. En met ‘recyclen’ bedoelen ze dan wit papier maken van wit papier; anders kan je het alleen gebruiken voor het maken van verpakkingsmateriaal of een lagere papierkwaliteit.

De printerfabrikanten die momenteel inkjet-technologie (op waterbasis) aan de man brengen erkennen dit probleem, en vormden samen de DPDA om hiervoor een oplossing te vinden. Maar in plaats van de hand in eigen boezem te steken en bijvoorbeeld verder te werken aan goede coatings, zoals HP op Drupa liet zien, proberen ze nu het ontinkten-probleem door te schuiven naar de papierfabrieken door te suggereren dat die wat extra stappen moeten doen om het papier weer wit te krijgen! O.a. door gebruik van extra bleekmiddel. Dat is de essentie van het media offensief wat de DPDA leden opgezet hebben. Het doorschuiven van de problemen rond het ontinkten lijkt ons geen goede bijdrage aan het streven om het milieu minder te belasten.

Al vele jaren is INGEDE’s “Method 11” de bestaande praktijk bij de meeste papierfabrieken om papier te ontinkten. Deze erkende standaard methode kan je niet zomaar overal gaan veranderen, wat de DPDA leden voorstellen. Natuurlijk kan je aan de huidige methode altijd nog stoffen toevoegen of stappen herhalen; dat levert steeds betere resultaten op. Dat wordt in een aantal gevallen ook al lang gedaan, maar kost meer.

Om al deze recycle-problemen te omzeilen heeft Xerox juist gekozen voor een inkjet-technologie gebaseerd op een andere drager dan water. Dit hebben wij op IPEX laten zien en is inmiddels al door INGEDE getest en als goed ont-inkbaar aangemerkt. Bovendien omzeilen we hiermee ook alle problemen rond de effecten van water op papier, wat de kwaliteit ten goede komt. Doordat wij niet te kampen hebben met de problemen die water veroorzaakt in het papier is er geen noodzaak om lid te worden van de DPDA.”