Op de persenloze Ipex-stand van manroland viel het natuurlijk niet meteen op, maar net als tijdens drupa 2008 ontbrak vorige maand de DICOweb in het persenportfolio. Maar nu vrijwel zeker voorgoed, bleek bij navraag. Volgens Paul Steidle, verantwoordelijk voor rotatiepersen bij manroland, blijkt het concept, ‘hoe mooi ook’, inmiddels achterhaald door nieuwe technologie: ‘Er is nu gewoon geen markt voor.’
Twee jaar geleden werd nog gezegd dat de DICO-technologie (de afkorting stond voor DIgital Change-Over: de DICOweb was een rotatiepers met variabele cilinderomvang en beschikte over technologie om de beeldcilinder, zonder platen, in de pers te belichten en na de oplage weer te wissen) verder werd ontwikkeld, maar het concept is nu dus in de ijskast beland. Zelfs de DICO-pers die vier jaar geleden nog tijdens Ipex aan de Belgische drukkerij Artoos werd verkocht is teruggehaald en vervangen door een conventionele rotatiepers, aldus Steidle.
Op mijn weblog van Ipex 2006 noteerde ik nog:
“Drupa 2008 zal ook nieuwe ontwikkelingen op DICO-gebied laten zien, waarschijnlijk op krantenpersgebied. Op de stand van MAN Roland krijg ik enkele nieuwe DICO-ideeën te zien, die over enkele jaren eigenlijk uiteindelijk weer moeten leiden tot het oorspronkelijke ‘all-in-one-solution’-concept, dat grondlegger Herr Schneider nog altijd voor ogen staat. Al houdt hij zich vandaagdedag vooral ook met andere, meer filosofische zaken bezig.”
Maar nu lijkt het revolutionaire idee van Dr Joseph Schneider, dat in 2000 tot de hoogtepunten van drupa behoorde, dan toch definitief om zeep.
Over Schneider schreef ik in 2007 voor vakblad Graficus het volgende Portret:
De man die offsetplaten overbodig zou maken, gaat met vervroegd pensioen. Josef Schneider (58) blijft overtuigd van zijn plaatloze totaalconcept en blijft persenbouwer MAN Roland voorlopig met adviezen bijstaan: ‘Ik denk dat we over twee jaar een nieuw soort krantenpers te zien krijgen, uitgerust met DICO-technologie.’
Begin dit jaar leek het er even op dat de DICOweb, voor het eerst sinds de introductie van het revolutionaire ‘Forget Your Plates’-concept op drupa 95, tijdens Ipex zou ontbreken in de basisopstelling van MAN Roland. Maar juist in Birmingham werd bekend gemaakt dat het Belgisch/Nederlandse Artoos een DICOweb had aangeschaft. Begin september werd de machine in Kampenhout in gebruik genomen, en zelfs premier Guy Verhofstadt kwam er naar kijken: ‘Ik weet zelf niet zoveel van drukwerk af. Ik heb wel als student en in mijn eerste campagnes uren achter een stencilmachine gestaan. En als ik nu deze nieuwe computer-to-press rotatiepers zie, heb ik het gevoel dat ik plots een nieuwe eeuw binnenstap.’
Dat moet muziek in de oren van Josef Schneider zijn geweest, want een pers-van-de-toekomst is precies wat hem voor ogen stond toen hij in 1995 het Digital Change Over-principe op de diepdrukversie DICOgravure demonstreerde. Thermische belichting van de beeldcilinder, zonder van drukvorm te wisselen, in een formaatvariabele pers. Dat zou het uitgangspunt voor een revolutie binnen de grafische industrie vormen.
Schneider, geboren in het Beierse Konnersreuth/Oberpfalz, studeerde Natuurkunde aan de Universiteit van München. Via het Deutschen Forschungsgesellschaft für Druck und Reproduktionstechnik (FOGRA) kwam hij in 1988 bij MAN Roland terecht, om daar vanaf 1993 verantwoordelijk te worden voor research & development en later voor de ontwikkeling van digitale druksystemen. Daarnaast trad Schneider geregeld op als gastdocent aan de Hogeschool Wuppertal en de Hogeschool voor Kunsten in Berlijn. De Staatsuniversiteit in Moskou verleende hem in 2003 een eredoctoraat.
Schneider heeft meer dan honderd patenten in de VS en Europa op zijn naam, maar is toch vooral bekend als ‘de vader van DICO’. Het leverde hem in 1995 de Seybold Award voor Innovatief Concept op, in 2000 volgde de Berthold-Leibinger-Innovation Award en in 2001 de Amerikaanse Good Design Award en de Industrial Design Excellence Award. In 2005 ontving Schneider de Gutenberg Award.
Ondanks al die lofuitingen blijft DICOweb vooralsnog een buitenbeentje. Schneider is echter onvermoeibaar in zijn uitleg. ‘Het is toch avondvullende onzin’, verzucht hij in 2005 in de Berliner Zeitung als hij weer eens heeft uitgelegd dat een conventionele krantenpers maar een formaat kan drukken, en dat er een nieuwe pers en een nieuw gebouw moeten komen als de drukker dat wil veranderen: ‘Die problemen kun je beter van te voren vermijden.’ En dus bedacht hij DICO. Toch begrijpt Schneider het wel. In hetzelfde interview omschrijft hij zichzelf als een ‘onconventioneel mens’: ‘Um so etwas zu machen muss man naiv bis zur Grenzenlosigkeit sein.’
Geef een reactie